พระพิฆเนศ เป็นมหาเทพผู้ทรงภูมิปัญญายิ่งใหญ่

บทสวด "คเณศา คายตรี"
ขอความคุ้มครองจากพระพิฆเนศ
โอม คัง คะณะปะตะเย นะมะหะ
เอกะทันตายะ วิทมาเห
วักระตุนทายะ ทีมาหิ
ตันโน ตันธิ ประโจทะยาต

บทสรรเสริญ "วักกระตุณทะ มหากาย "
สรรเสริญและขอพรพระพิฆเนศ
โอม วักกระตุณทะ มหากาย
สุริยะ โกติ สะมะประภา
นิรวิกนัม คุรุเมเทวะ
สารวะ การเย ศุ สารวะทะ

พระพิฆเนศ เป็นมหาเทพผู้ทรงภูมิปัญญายิ่งใหญ่ ผู้ขจัดอุปสรรคและอำนวยความสำเร็จในทุกสิ่ง พระองค์ทรงเป็นเทพเจ้าแห่งสากล (Universal God) ที่มีผู้เคารพนับถือมากที่สุดองค์หนึ่งในทั่วโลก

ไม่ว่าใน อินเดีย เนปาล ภูฏาน ทิเบต มองโกล จีน ญี่ปุ่น เกาหลี พม่า ไทย เขมร อินโดนีเซีย ฯลฯ พระพิฆเนศ คือเทพเจ้าที่มีปรีชาญาณเฉลียวฉลาด มีฤทธานุภาพมาก และทรงคุณธรรม คอยปราบภัยพาลและอภิบาลคนดี อีกทั้งยังเป็นเทพผู้กตัญญูถึงพร้อมด้วยความดีงาม สมควรแก่การสักการบูชาเป็นอย่างยิ่ง หากใครจะประกอบพิธี หรือทำกิจกรรมใด การเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ เช่น เปิดกิจการร้านค้า เริ่มการทำงาน ขึ้นบ้านใหม่ ออกเดินทาง หรือแม้กระทั่งการบวงสรวงทำพิธีมงคลต่างๆ ฯลฯ ต้องบอกกล่าวบูชาองค์พระพิฆเนศก่อนเป็นลำดับแรก จึงจะเป็นสิริมงคล และประสบความสำเร็จ

ตำนานกำเนิดพระพิฆเนศ เชื่อกันว่า พระพิฆเนศเป็นโอรสของ พระศิวะ กับ พระศรีมหาอุมาเทวี (พระแม่อุมา) ได้รับการยกย่องให้เป็นผู้เขียนคัมภีร์มหาภารตะ จากวาจาของพระฤษีวยาส และนับถือกันว่า เป็นเทพเจ้าแห่งการรจนาหนังสือ ดุจเดียวกับ พระสุรัสวดี

พระพิฆเนศ มีกายเป็นมนุษย์ มีเศียรเป็นช้าง อีกชื่อหนึ่งจึงเรียกว่า คชานนท์ มีงาข้างเดียว อ้วนเตี้ย ท้องพลุ้ย หูยาน พระวรกายสีแดง สีขาว สีเหลือง ฯลฯ นุ่งห่มภูษาแดง มี ๔ กร ถือบ่วงบาศ ขอสับช้าง และมีเทพศัสตราวุธอีกหลายชนิด ซึ่งได้รับประทานจากพระศิวะ มีพาหนะบริวาร คือ หนู นามว่า มุสิกะ

การบูชาพระพิฆเนศแบบฮินดู

      พิธีกรรมและวันสำคัญบูชาพระพิฆเนศที่ ยึดถือกันมา คือในแต่ละปีจะบูชาในวันแรม 4 ค่ำ เดือน 9 และวันแรม 4 ค่ำ เดือน 10 ส่วนในแต่ละเดือนจะบูชาวันขึ้น 4 ค่ำ และแรม 4 ค่ำของแต่ละเดือน ของที่ถวายได้แก่ขนมโมทกะ ขนมหวาน ผลไม้ นมสด หญ้าแพรก
      การบูชาพระพิฆเนศ นิยมบูชาในวันขึ้นหรือแรม 4 ค่ำโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเดือน 10 ถือว่าเป็นวันคล้ายวันประสูติของพระพิฆเนศโดยมีของบูชาประกอบด้วย ดอกไม้สีแดงหรือเหลือง มะพร้าวห่อด้วยผ้าแดง ผลไม้ ซึ่งของที่นำมาถวายจะมีอย่างละ 108 ชิ้น ประกอบด้วย ขนมหวานหรือขนมลาดูป ข้าวตอก กล้วย อ้อย หญ้าแพรก
      พิธีกรรมแบบฮินดูจะทำโดยพราหมณ์เป็นประธาน มีบุรุษผู้หนึ่งนั่งอยู่ใกล้ๆทำหน้าที่แทนผู้ร่วมพิธี จากนั้นคณะพราหมณ์จะร่วมกันสวดสรรเสริญบูชาพระพิฆเนศและเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์ จากนั้นจะเป็นการถวายของ 5 อย่างที่เตรียมไว้ ต่อมาจะอัญเชิญเทวรูปพระพิฆเนศถวายน้ำสรงด้วยปัญจอมฤต เสร็จแล้วจะถวายอาภรณ์สีแดง ซึ่งเป็นสีที่พระองค์โปรกดปรานมาก
      ขั้นต่อมาคือ พิธีบูชาอารตี โดยผู้เข้าร่วมพิธีจะบูชาด้วยประทีปอธิษฐาน เพื่อขอพรจากพระพิฆเนศ พราหมณ์ผู้เป็นประธานจะเป็นผู้พรมน้ำเทพมนต์ และมอบด้ายสีแดงเพื่อความเป็นสิริมงคล ขั้นตอนสุดท้ายจะเป็นการเฉลิมฉลองด้วยคีตอภิวาทสรรเสริญเทพเจ้า 

คาถาบูชา บทสวดมนต์ง่ายๆ สำหรับบูชาพระพิฆเนศ หมายเหตุ : บทสวดของพราหมณ์-ฮินดู จะลงท้ายด้วย...นะมะห์ หรือ นะมะฮา หรือ นะมะหะ ใช้คำไหนก็ได้ไม่ผิดเพี้ยน ภาษาอังกฤษจะเขียนว่า NAMAH
โอม ศรี คเณศายะ นะมะหะ เป็นบทสวดหลักในการบูชาพระพิฆเนศ ฟังวิธีออกเสียงที่ถูกต้อง คลิกที่นี่ (โอม ชรี กาเนชายา นะมะฮ์) โอม พระพิฆเณศวร สิทธิประสิทธิเม มหาลาโภ ทุติยัมปิ พระพิฆเณศวร สิทธิประสิทธิเม มหาลาโภ ตะติยัมปิ พระพิฆเณศวร สิทธิประสิทธิเม มหาลาโภ (บทสวดของไทย แต่งขึ้นในภายหลัง สวดทุกวันเพื่อเป็นสิริมงคล)	โองการพินทุ นาถัง อุปปันนัง พรหมมะโน จะอินโท พิฆเณศวรโต มหาเทโว อะหัง วันทามิ สัพพะทา สิทธิกิจจัง สิทธิกัมมัง สิทธิการิยัง ประสิทธิเมฯ (บทสวดของไทย สวดขอพรได้ตามประสงค์)